Oferty dla grup Wycieczki cykliczne Transport Zakwaterowanie Informacja
Kursy walut:
PLN
PLN
PLN
PLN
Akceptujemy płatnościSystem autoryzacji kart płatniczych w eCard S.A. gwarantuje najwyższy poziom bezpieczeństwa swoim Klientom. |
Sakrby Bałtyku...czyli na wschód przez Republiki Nadbałtyckie… Dzień 1 Wyjazd z Polski we wczesnych godzinach rannych. Przejazd przez Litwę i Łotwę. Obiadokolacja i nocleg w hotelu w okolicach Rygi. Dzień 2 Śniadanie. Przejazd do Rygi na kilkugodzinne zwiedzanie stolicy Łotwy z przewodnikiem. Kontynuacja jazdy w kierunku Estonii. Przyjazd do Tallina – zwiedzanie starego miasta. Przejazd na obiadokolację i nocleg do hotelu Dzień 3 Śniadanie. Przejazd przez Narwę do Petersburga. Przyjazd na miejsce w godzinach wieczornych. Obiadokolacja i nocleg w hotelu w Petersburgu. Dzień 4 Śniadanie. Zwiedzanie miasta z przewodnikiem: Newski Prospekt, Twierdza Pietropawłowska, Aurora, Plac Dekabrystów, Sobór Kazański, Katedra św. Izaaka. Powrót wieczorem na obiadokolację i nocleg do hotelu. Dzień 5 Śniadanie. Kontynuacja zwiedzanie miasta: wizyta w zespole pałacowo – parkowym Peterhof – zwiedzanie Parku Dolnego, słynącego z różnorodnych fontann oraz kaskad wodnych. Popołudniu możliwość zwiedzania Ermitażu – największego muzeum w Rosji. W czasie „białych nocy” rejs statkiem wycieczkowym po Newie. Obiadokolacja i nocleg w hotelu. Dzień 6 Śniadanie. Wyjazd do Carskiego Sioła. Zwiedzanie zespołu pałacowo - parkowego, znanego ze słynnej Bursztynowej Komnaty. Przejazd na obiadokolacje i nocleg do hotelu. Dzień 7 Śniadanie. Wyjazd w drogę powrotną z możliwością postoju i krótkiego programu zwiedzania w Pskowie. Przyjazd na obiadokolację i nocleg w hotelu na terenie Łotwy. Dzień 8 Śniadanie. Kontynuacja jazdy w kierunku Polski. Przejazd przez Wilno z postojem i krótkim programem turystycznym. Przejazd przez granice litewsko – polską. Przyjazd na miejsce w godzinach nocnych. Świadczenia: - transport autokarem LUX na trasie wycieczki, - zakwaterowanie w hotelach 3* wg programu, w pokojach 2, 1 osobowych z węzłęm sanitarnym, - wyżywienie wg programu -od obiadokolacji w dniu wyjazdu do śniadania w dniu wyjazdu w drogę powrotną, - opieka pilota oraz lokalnych przewodników, - pomoc w uzyskaniu wiz do Rosji, - ubezpieczenie KL i NNW. Daty wyjazdów: cały rok - na zapytanie: ania.w@excitingpoland.pl Cena: na zapytanie grupy (ustalana wg daty wyjazdu oraz ilości uczestników) Rezerwacja Tallinn – stolica Estonii i port nad Morzem Bałtyckim (na południowym brzegu Zatoki Fińskiej). Miasto prawa miejskie otrzymało w 1157. W roku 1219 zamek zdobyli Duńczycy, którzy jednak już w 1227 utracili miasto na korzyść Zakonu Kawalerów Mieczowych. Miasto uzyskało ponownie trzy lata później – jako Rewal – prawa miejskie. W 1285 Rewal stał się członkiem Hanzy, a następnie w 1346 Estonia wraz z Rewalem została wykupiona przez zakon krzyżacki. Pod koniec XVI w. w rezultacie zmagań czterech mocarstw w wojnach o Inflanty – Polski, Rosji, Danii i Szwecji – Tallinn wraz z północną częścią dzisiejszej Estonii przypadł tej ostatniej. Dopiero w trakcie III wojny północnej car Piotr I zajął Estonię. Rewel pozostał w rękach Rosji aż do 1918 r. Wówczas po ogłoszeniu niepodległości Republiki Estońskiej stolica oficjalnie zyskała nazwę Tallinn. Od 1940 roku ponownie wcielony do ZSRR. Po rozpadzie Związku Radzieckiego i odzyskaniu niepodległości przez Estonię Tallinn ponownie został stolicą. Tallińskie stare miasto zostało w 1997 wpisane na listę światowego kulturowego dziedzictwa ludzkości UNESCO. Do najciekawszych zabytków Tallina należą: fortyfikacje na wzgórzu Toompea, gotyckie kościoły, cerkwie, ratusz, bramy i mury miejskie.
GALERIA ZDJĘĆ
Wilno – stolica Litwy, położona nad rzekami Wilią i Widenką; obecnie około 545 tyś. mieszkańców. Historycznym założycielem miasta był wielki książę litewski Gedymin. Nowy gród szybko urósł do rangi miasta stołecznego i przejął wówczas tę funkcję od pobliskich Trok. Unia z Polską w końcu XIV wieku zapewniły warunki do dalszego szybkiego rozwoju. W następnych stuleciach było często porównywane z Krakowem i uznawane za drugie miast w Koronie. Silny rozwój miasta nastąpił podczas panowania Zygmunta Augusta, powstało m.in. kolegium zamienione następnie w Akademię. W XVII wieku miasto było dwukrotnie splądrowane przez wojska rosyjskie. Po trzecim rozbiorze Polski miasto weszło w skład Rosji. Jednak już XIX stuleciu Wilno stało się znaczącym ośrodkiem kultury. To tu narodził się polski romantyzm za sprawą Adama Mickiewicza i Juliusza Słowackiego. Miasto zostało zajęte przez Niemców w 1915 r., a następnie przechodziło wielokrotnie z rąk do rąk: polskich, rosyjskich i litewskich. W 1920 r. Wilno zostało zajęte przez gen. Lucjan Żeligowskiego, który utworzył samozwańcze państwo Litwa Środkowa, przyjęte w 1922 roku do Polski. We wrześniu 1939 r. miasto zostało przekazane Litwie przez Armię Radzicką, ale już w 1940 roku cała Litwa weszła w skład Związku Radzieckiego. Wilno do 1990 r. było stolicą Litewskiej Republiki Radzieckiej. Dopiero 11 marca 1990 r. w Wilnie została proklamowana niepodległa Republika Litewska, a miasto pozostało jej stolicą. Do najciekawszych atrakcji turystycznych Wilna należą: Wileńska Starówka, katedra św. Stanisława, dawna brama miejska przy kościele św. Teresy wraz z cudownym obrazem Matki Boskiej Ostrobramskiej, kościół św. Piotra i Pawła, Góra Zamkowa, Cmentarz na Rossie oraz liczne muzea i galerie.
GALERIA ZDJĘĆ
Estonia – państwo w Europie Wschodniej, nad Morzem Bałtyckim, powstałe po I wojnie światowej. Graniczy z Łotwą od południa i z Rosją od wschodu. Całkowita granica lądowa wynosi 633 km, natomiast długość wybrzeża to 3743 km. Najwyższy wzniesienie w Estonii to Suur Munamägi 318 m n.p.m. W skład Estonii wchodzi ponad 1500 wysp i wysepek . Klimat jest umiarkowany, przejściowy między morskim i kontynentalnym. Średnia temperatura w najchłodniejszym miesiącu (w lutym) wynosi od –6°C na wschodzie, do –2°C na zachodnich wyspach, w lipcu 16–17°C. Suma roczna opadów 600–700 mm, maksimum od lipca do września. Gęsta sieć rzeczna, zwłaszcza w południowej części, główne rzeki: Narwa, Ema, Parnawa; ponad 1000 jezior, największe Pejpus. Ślady życia ludzkiego w Estonii sięgają mezolitu, od neolitu zasiedlanie tych terenów było już zjawiskiem stałym, a w III–II tysiącleciu p.n.e. pojawiły się plemiona ugrofińskie, z których wyłonili się pierwsi przodkowie późniejszych Estów. Nazwa Estowie, zaświadczona w starożytności (Tacyt), oznacza ludność Estonii powstałą z przemieszania ludów ugrofińskich z napływającymi ludami bałtyckimi, pokrewną pierwotnym plemionom litewskim i łotewskim oraz — prawdopodobnie — germańskim ze Skandynawii. Od XIII w. obszar obecnej Estonii i Łotwy, opanowany przez Niemców, nosił nazwę "Inflanty". Administracyjnie tworzył swoistą konfederację 5 państw: zakonnego, arcybiskupstwa ryskiego oraz biskupstw kurlandzkiego, dorpackiego i ozylijskiego. W 1236–1346 pn. część Estonii należała do Danii, następnie, w wyniku sprzedaży, znalazła się w państwie zakonnym, inflanckiej gałęzi Krzyżaków. Po walkach w XIV w. z arcybiskupem ryskim zakon zyskał pozycję hegemona w Inflantach, stracił ją po przegranej wojnie Krzyżaków z Polską i Litwą (Grunwald 1410). Od XV w. Inflanty coraz bardziej interesowały państwo moskiewskie, Polskę (wraz z Litwą), Danię i Szwecję. Wywołana przez cara Iwana IV Groźnego wojna inflancka (1558–1582) ogromnie osłabiła kraj. Estonia (Inflanty) związała się z Polską i Litwą, część jej zajęli Szwedzi i Duńczycy. 26 marca 1600 Król Polski Zygmunt III Waza ogłosił decyzję o przyłączeniu Estonii do Polski. Fakt ten stał się przyczyną rozpoczęcia długotrwałych, sześćdziesięcioletnich polsko-szwedzkich konfliktów zbrojnych. W walce o Estonię zwyciężyli Szwedzi (1629 uzyskali część Polski), a 1645 zjednoczyli całą Estonię pod swym panowaniem. W wyniku wojny północnej (1700–1721) Estonia przeszła pod panowanie Rosji 24 lutego 1918 Estonia ogłosiła niepodległość - rozpoczęła się wojna estońsko-rosyjska 1918-1920. 2 lutego 1920 Rosja radziecka uznaje estońską niepodległość w traktacie w Tartu. Estonia została anektowana przez ZSRR w czerwcu 1940. Powstała Estońska SRR. W 1991 r. Estonia wraz z innymi republikami ZSRR odzyskały niepodległość. Obecnie Estonia należy do Unii Europejskiej i NATO.
Litwa (Republika Litewska) - państwo położone w Europie Wschodniej, na południowo-wschodnim wybrzeżu Morza Bałtyckiego. Graniczy z Łotwą, Białorusią. oraz z Polską i Rosją przez obwód kaliningradzki. Powierzchnia kraju wynosi: 65,2 tys. km2. Najwyższe wzniesienie to Juozapine 294 m, na Wyżynie Miednickiej. Ziemie litewskie w I tysiącleciu p.n.e. zasiedliły indoeuropejskie plemiona Bałtów. W XIII w. liczne państewka plemienne zjednoczył Mendog, prowadzący walki z sąsiadami, tj. zakonem krzyżackim, Polską i Rusią. Po śmierci Mendoga państwo litewskie rozpadło się. Za właściwego twórcę Litwy uważa się księcia Giedymina, natomiast dalsze umacnianie następował za panowania Giedyminowiczów: Kiejstuta i Olgierda, syna Olgierda - Jagiełły oraz Witolda. Jagiełło zawarł z Polską unię w Krewie (1385), na mocy zawartego traktatu rozpoczęła się chrystianizacja Litwy, Jagiełło zaś został królem Polski. Kolejne unie polsko-litewskie: wileńsko-radomska (1401), horodelska (1413) oraz - najważniejsza - lubelska (1569) sprawiły, że między Litwą i Polską następował proces ujednolicania ustrojowego. Konstytucja 3 Maja (1791) zniosła całkowicie odrębność obu państw. Natomiast trzeci rozbiór Polski doprowadził do podziału ziem litewskich: tereny położone po lewej stronie Niemna zajęły Prusy, stronę prawobrzeżną Rosja. Dopiero I wojna światowa przyniosła odrodzenie państwowości Litwy. W wyniku wojny polsko-bolszewickiej Armia Czerwona zajęła Wilno i przekazała je Litwinom. W marcu 1939 Niemcy zajęły Kłajpedę. Na mocy porozumienia między Niemcami hitlerowskimi a ZSRR, po klęsce wrześniowej Polski, Wilno wraz z okręgiem wróciło do Litwy. W 1940 Litwa utraciła niepodległość, stając się republiką Związku Radzieckiego. W marcu 1990 nowo wybrany parlament ogłosił niepodległość Republiki Litewskiej. Natomiast w marcu 2004 Litwa została przyjęta do NATO, a od 1 maja 2004 Litwa przyjęła członkostwo Unii Europejskiej
Łotwa (Republika Łotwy) – państwo w północnej Europie Wschodniej powstałe w 1918 roku. Jej lądowe granice to granice z Litwą (453 km) i Białorusią (141 km) oraz Rosją (217 km) i z Estonią (339 km). Łączna długość granic lądowych to 1150 km, ponadto Łotwa posiada 531 km wybrzeża Morza Bałtyckiego. Najwyższe wzniesienie to szczyt Gaizinkalnas – 312 m. n.p.m. Kraj zasiedlany był przez plemiona bałtyckie, oraz ugrofińskie na północy już w wiekach IX - XI. W XIII w. zajęty został przez Kawalerów Mieczowych i następnie schrystianizowany. Od tej pory stanowił część Inflant. W 1561 włączony został do Rzeczypospolitej Obojga Narodów, a następnie w latach 1621 - 1629 część północna zajęta została przez Szwecję. Od XVIII w kraj włączony został do Cesarstwa Rosyjskiego. Podczas I wojny światowej Łotwa była okupowana przez Niemców. Dnia 18 listopada 1918 nastąpiło proklamowanie niepodległości. W latach 1934-1940 Łotwa była rządzona autorytarne przez Kārlisa Ulmanisa. W pakcie Ribbentrop- Mołotow została zapisana w rosyjskiej strefie wpływów. Od czerwca 1940 roku znalazła się pod okupacją, a w sierpniu 1940 włączona do ZSRR – jako Łotewska SRR (do 1990).W maju 1990 ogłoszono deklarację przywrócenia niepodległości. Łotwa od 1 maja 2004 jest członkiem Unii Europejskiej i NATO, poza tym należy do ONZ, OBWE, Rady Europy oraz Rady Bałtyckiej i Rady Państw Morza Bałtyckiego
Sankt Petersburg, Petersburg – miasto w Rosji, położone w delcie rzeki Newy na ponad czterdziestu wyspach z dostępem do Zatoki Fińskiej. Liczy obecnie ok. 6 mln. mieszkańców wraz z całym zespołem miejskim. Sankt Petersburg jest miastem wydzielonym Federacji Rosyjskiej i stanowi jej odrębny podmiot. Ponadto jest stolicą obwodu leningradzkiego mimo że sam do niego nie należy. W ciągu wieków nazwa miasta ulegała zmianie wielokrotnie. Po wybuchu pierwszej wojny światowej w roku 1914 niemiecko brzmiącą nazwę zamieniono na Piotrogród. W dziesięć lat później Piotrogród stał się Leningradem. Po upadku ZSRR, w 1991 w wyniku referendum przeprowadzonego wśród mieszkańców, miastu przywrócono dawną nazwę. Miasto jego powstanie i rozwój ściśle było związane z uzyskaniem dostępu do Morza Bałtyckiego przez Rosjan w okresie rządów Piotra I Rosjanie. Dzięki wojnie północnej, którą toczył ze Szwedami w latach 1701-1721 oraz zwycięstwie w bitwie pod Połtawą w roku 1709, a także korzystnych ustaleniach pokoju w Nystad, mógł przystąpić do zagospodarowywania nadmorskich obszarów położonych również w okolicy przyszłego miasta Petersburg. Prace nad budową miasta rozpoczęły się już w roku 1703 na wyzwolonej z rąk Szwedów Wyspie Zajęczej. Pierwszą budowlą wzniesioną na obszarze wyspy Zajęczej była Twierdza Pietropawłowska, którą rozpoczęto wznosić na mocy rozkazu cara z dnia 16 maja (27 maja według kalendarza gregoriańskiego) 1703 roku. Dzień ten jest uznawany za datę założenia miasta.
Petersburg jest największym po Moskwie ośrodkiem gospodarczym, kulturalnym i naukowym Rosji, jednak pod względem odwiedzin turystów przewyższa nawet Moskwę. Ta "Północna stolica Rosji" jest jednym z najwspanialszych zespołów urbanistycznych świata. Została ogłoszona przez UNESCO ósmym najbardziej atrakcyjnym turystycznie miastem świata. Petersburg jest jednym z głównych centrów muzealnych świata, swoje zasoby udostępnia m.in. jedno z trzech największych muzeów świata – Ermitaż, Muzeum Rosyjskie oraz kilkaset mniejszych muzeów. W pobliżu miasta są liczne miejscowości turystyczno-wypoczynkowe, w których znajdują się olbrzymie kompleksy parkowo-pałacowe byłych carów Rosji, takie jak Puszkin (Carskie Sioło), Petrodworec (Peterhof), Pawłowsk.
GALERIA ZDJĘĆ
DRUKUJ STRONĘ |