Litewskim szlakiem Czesława Miłosza

LITEWSKIM SZLAKIEM CZESŁAWA MIŁOSZA

• Ostra Brama
• Cela Konrada
• Cmentarz na Rossie
• Kowno- "bastion litewskości"
• Dolina Issy

1 dzień
Wyjazd z Polski w stronę Wilna. Zakwaterowanie, obiadokolacja, nocleg.

2 dzień
Po śniadaniu rozpoczęcie zwiedzania miasta. Spacer po starówce: słynna Ostra Brama, kościół św. św. Piotra i Pawła, klasztor św. Trójcy, Uniwersytet Wileński im. Stefana Batorego. Obiad. Kontynuowanie zwiedzania. Kościół katedralny, zaułek bernardyński wraz z domem Adama Mickiewicza, kościół bernardynów, gotycki kościół św. Anny. Wyjazd i spacer po wzgórzu Trzech Krzyży. Nocleg.

3 dzień
Po śniadaniu dalsze zwiedzanie miasta: Cmentarz na Rossie, Dzielnica Żydowska, klasztor franciszkański, dom Moniuszki. Przejazd przez Góry Ponarskie do Trok dawnej siedziby Kiejstuta i Witolda. Wejście do Nowego Zamku na wyspie, ruin Starego Zamku, kenasy, karczmy i cmentarza Karaimów, Kościoła Farnego z XV wieku. Fakultatywnie rejs po jeziorze Galve. Wieczorny przyjazd do Kowna. Obiadokolacja, nocleg.

4 dzień
Po śniadaniu zwiedzanie starówki. Dom Peruna, Kościół Archikatedralny z XV w., strzelisty barokowy ratusz i plac ratuszowy. Pozostałości zamku kownieńskiego. Wyjazd w stronę klasztoru kamedułów (zabytek klasy "0") położonego nad Morzem Kowieńskim w Pożajściu. Obiadokolacja, nocleg.

5 dzień

"To jest dolina Niewiaży, samo serce Litwy. Kto nią jechał, po obu stronach widział białe dwory. Tu oto Kałnoberże, naprzeciwko Szetejnie, Dom w którym się urodziłem, wyraźnie widoczny."

Od połowy XVIII i w XIX w. majątek należał do rodziny Syruciów. W 1870 r. właścicielami wsi zostali Józefa Syruć oraz jej mąż Zygmunt Kunat - dziadkowie poety. 30 czerwca 1911 r. w miejscowym dworze urodził się Czesław, pierworodny syn Aleksandra Miłosza i Weroniki z Kunatów. Mieszkał tam w latach 1911-1913 i 1918-1920. Do lat dziecinnych w litewskim zaścianku noblista powraca w wielu utworach, m.in. w powieści "Dolina Issy". W 1999 r. w odrestaurowanym budynku dworskiego świrna powstała ekspozycja poświęcona Miłoszowi. Obiadokolacja. Powrót w stronę Polski

6 dzień

Przyjazd do Polski.

Program jest realizowany przez cały rok.

Cena na zapytanie grupy - prosimy o podanie planowanej daty wyjazdu oraz ilości osób.
Kontakt: info@excitingpoland.pl

Wilno – stolica Litwy, położona nad rzekami Wilią i Widenką; obecnie około 545 tyś. mieszkańców. Historycznym założycielem miasta był wielki książę litewski Gedymin. Nowy gród szybko urósł do rangi miasta stołecznego i przejął wówczas tę funkcję od pobliskich Trok.
Unia z Polską w końcu XIV wieku zapewniły warunki do dalszego szybkiego rozwoju. W następnych stuleciach było często porównywane z Krakowem i uznawane za drugie miast w Koronie. Silny rozwój miasta nastąpił podczas panowania Zygmunta Augusta, powstało m.in. kolegium zamienione następnie w Akademię.
W XVII wieku miasto było dwukrotnie splądrowane przez wojska rosyjskie. Po trzecim rozbiorze Polski miasto weszło w skład Rosji. Jednak już XIX stuleciu Wilno stało się znaczącym ośrodkiem kultury. To tu narodził się polski romantyzm za sprawą Adama Mickiewicza i Juliusza Słowackiego.
Miasto zostało zajęte przez Niemców w 1915 r., a następnie przechodziło wielokrotnie z rąk do rąk: polskich, rosyjskich i litewskich. W 1920 r. Wilno zostało zajęte przez gen. Lucjan Żeligowskiego, który utworzył samozwańcze państwo Litwa Środkowa, przyjęte w 1922 roku do Polski. We wrześniu 1939 r. miasto zostało przekazane Litwie przez Armię Radzicką, ale już w 1940 roku cała Litwa weszła w skład Związku Radzieckiego. Wilno do 1990 r. było stolicą Litewskiej Republiki Radzieckiej. Dopiero 11 marca 1990 r. w Wilnie została proklamowana niepodległa Republika Litewska, a miasto pozostało jej stolicą.
Do najciekawszych atrakcji turystycznych Wilna należą: Wileńska Starówka, katedra św. Stanisława, dawna brama miejska przy kościele św. Teresy wraz z cudownym obrazem Matki Boskiej Ostrobramskiej, kościół św. Piotra i Pawła, Góra Zamkowa, Cmentarz na Rossie oraz liczne muzea i galerie.

Kowno jest malowniczo usytuowane nad rzekami, w miejscu, gdzie Wilia wpada do Niemna. Wspaniały widok na wijące się wstęgi rzek przywodzi na myśl mickiewiczowskie opisy litewskiej przyrody. Kowno ma nieformalny status drugiej stolicy Litwy- jest to wynikiem sytuacji, która miała miejsce w dwudziestoleciu międzywojennym. Polacy pod wodzą generała Żeligowskiego zajęli wówczas Wilno i stolica Litwy została przeniesiona. Spośród wielu miast wybrano właśnie Kowno, niewielkie i liczące zaledwie 90 tys. mieszkańców. Dwudziestoletni okres stołeczny zaowocował znacznym rozrostem i rozwojem miasteczka. Dziś Kowno liczy ponad 400 tys. mieszkańców i jest jednym z litewskich centrów kulturalnych oraz gospodarczych.